Kınası yakılmış Anası üzgün Yiğidin aksine morali düzgün 
Seher vakti kışlasına uçacak 
Sevdası dilinde hasreti sürgün

Şehadet şerbeti içmiş cesur 
Dağlar çağırmış acelesi meşhur 
Vatan namus iki sözünden biri 
Söz açtırmıyor tek yüreği kanıyor

Sevdiğini emanet bırakmıştı 
Dönünce önce nişan yapacak 
Evlenecek yuva kuracaklardı 
Herşeye kendini hazırlamıştı

Komutanlarıyla arası epey iyiydi
Ona Kıvırcık diye seslenirler  
Kardeş gibi gülerler, sohbet ederler
Ekmeği suyu aralarında payederlerdi

Ne olduysa kara bir Salı 
Sular sanki kanla akıyordu
Hain bir pusuda Mehmet 
Meleklere el sallıyordu

Kara haber tez düştü Göynüğe 
Hiç işitmeselerdi keşke 
Ah keşke... Ama nafile... 
Figan feryada çoktan ermişti

Gencecik yaşında kondu şehitliğe 
Arka sıralardan gördü cenazesini 
Nasıl izah etti bilmem kendine 
Mahşeri kalabalığın niçin geldiğini?

Kanı kanla yıkarlarmış 
Ziyaları Cennet sularıyla
Elbette Şehitlerimiz asla ölmez 
Tut ki vatan katiyyen bölünmez !!!

       Mustafa Uzun  03.08.2015

(Şehit Piyade Uzman Çvş. Ziya SARPKAYA anısına... )