Yaşlı, genç, kadın -erkek, çocuk demeden anne karnındaki çocuğu bile öldürüyorlar.
Bizi öldürüyorlar amca, teyze; haberin var mı?
Çocuklara oyuncaklar götürmek için gitmiştik hatırlıyor musun; anne-baba, dayı, amca, teyze, abi, dede?
Bedenlerimizi parçalamışlardı…
Ankara’da üç kez öldürdüler beni; bedenimi parça parça ettiler.
Otobüsün, arabanın içinde yaktılar.
İstanbul’da Taksim’de gezerken, avm’ye giderken yine beni öldürdüler…
Bizi öldürüyorlar haberiniz var mı?
Bizim, bir çok hayallerimiz vardı? Hayallerimizle parça parça olduk..
İş bulacak, sevdiğimizle evlenecek, doğacak çocuklarımıza iyi bir gelecek hazırlayacaktık… Bunları düşlüyordum… Birden patlama ve alevin içinde yanmaya başladı bedenim ve düşlerim…
Bunları biliyor musunuz büyüklerimiz?
Hele beni hiç görmediniz… Annem ve babam beni kucağına alamadılar; ‘Hoş geldin bebek’ diyemediler.
Beni annemin karnında öldürdüler…
Doğuda-batıda bizi öldürüyorlar… Bazen kurşunlarla delik deşik bazen bombalarla parçalanıyoruz.
Ben sizleri görüyorum; neler yaptığınızı görüyorum.
Çoğunluğunuzdan utanıyorum…
Korkudan evden çıkamıyorsunuz?
Dün bazı şehrin sokakları bomboştu…
Hele hele bazılarınız inanılmaz gibi…
Sanki hiç bir şey yokmuş gibi, yiyip-içip müzikler eşliğinde eğleniyorsunuz…
Hiç evde yemek yerken, yanık et kokusu hissediyor musunuz?
Ben bir çocuğum, bir gencim….
Sizinde çocuklarınız, torunlarınız, yeğenleriniz var. Bazılarının anne ve babaları da…
Ülke topraklarında ‘ölüm’ kol geziyor..
Evden ‘helalleşerek’ mi çıkacaksınız?
“Ve otursam senin yanına,
Ve desem usulca:
Acı çektim ben - İşitir misin?- Rainer Maria Rilke”
Bizi öldürüyorlar topluca. İnanın bu ölüm Allah’ın takdiri değil…
Bizi; terörden, savaştan çıkar sağlayanlar, emperyalist ülkelerin topraklarımızı, madenlerini işgal etmek isteyenler, rant uğruna, koltuk uğruna ‘işbirlikçi’ olanlar ve onların tetikçisi hale gelen terör örgütleri öldürüyor.
Korkarak, susarak, evde oturarak ‘ölümden’ kaçamazsınız’… Ve bilesiniz ki; bizim ölümümüzden de sorumluluk payınız olur…
Haberiniz olsun; bizi öldürüyorlar…..
Biz öldük; ama hiç olmazsa sizin çocuğunuz, torununuz, sevdalınız, arkadaşın, dostun ölmesin.
Ölmemesi için korkmayın; ayağa kalkın.
Ayağa kalktıkça, kol kola girip birlikte mücadele edersek ülkemizde ‘kol gezen ölüm’ kaçıp gidecektir.
Biz öldük ama sizler; güzel günleri ellerinizle getirin ülkemin topraklarına….
