Eskişehir’de 13 Mayıs 2021’de geçirdiği trafik kazasından sonra sol bacağını kaybeden 26 yaşındaki Esat Arslan, “İşime gidip, yuvamı kurup ben de normal insanlar gibi yaşamımı sürdürmek istiyorum” diyerek destek beklediğini anlattı. 13 Mayıs 2021’de, Ramazan Bayramı’nın ilk gününde bayramlaşmak için yakınına giderken kullandığı 26 RY 773 plakalı otomobilinin direksiyon hâkimiyetini kaybederek trafik levhasına çarpan Esat Arslan, yaralanarak hastaneye kaldırıldı. Tedavisinin ardından sol bacağını diz üstünden kaybeden Esat Arslan’ın hayatı bir anda karardı. Sağ bacağında da hareket kısıtlılığı kalan Esat, kazanın ardından adeta evine hapsoldu. Kaza sonrası aracın kaskosunu yaptırdığı firmadan aldığı para ile protez bacak taktıran Esat Arslan, iki bacağından toplam 9 defa ameliyat oldu. Zorlu süreçle mücadele eden Esat Arslan’ın annesi tedavi süreci devam ederken yurt dışına gitti, babası ise yardım talebini geri çevirdi. Dayısının desteği ile yaşam mücadelesine devam eden Esat Arslan, her geçen gün zorlaşan şartlara karşı yardım eli bekliyor. Çalıştığı fabrikanın yetkililerinin örnek davranışıyla sigortası devam eden Arslan, 3 bin liralık rapor parası ile geçinmeye çalışıyor. Mart ayında raporunun biteceğini ve sonrasında ne yapacağını bilmediğini söyleyen 26 yaşındaki Esat, devlet büyüklerinden ve hayırseverlerden yardım istedi. Tedavi olup normal hayatına az da olsa dönmek istediğini belirten Esat Arslan, “Devlet büyüklerimden ve hayırsever insanlardan yardım bekliyorum, hayata adapte olmak istiyorum” dedi. “Annem beni terk edip yurtdışına gitti, babam hiç gelmedi” Geçirdiği trafik kazasının ardından ailesinden destek bulamadığını belirten Esat Arslan, “Trafik kazasından sonra sol bacağımı kaybettim. Sağ bacağımda da sakatlık var, ayağım yukarı kalkmıyor. Bu süreçte belli bir zamana kadar annem yanımdaydı ama sonra beni terk edip yurt dışına gitti. Bu süreçte babamdan yardım istedim ama yardımcı olmadı. Babama şunu söylemek istiyorum; beni çok yalnız bıraktı. Zaten çocukluğumdan beri hayatımızda hiç yoktu, beni burada çok zor durumlarda bıraktığı için ona hakkımı helal etmiyorum. Ayağım kesildiği zaman beni ziyarete bile gelmedi” dedi. “3 bin liralık rapor parasıyla geçiniyorum” İşyerine verdiği raporun karşılığında aldığı 3 bin lira ile geçindiğini söyleyen Arslan, “Sağ olsun dayım elinden geldiğince yardımcı olmaya çalıştı ama ayağımda kalıcı bir sakatlık var ve maddi durumlardan dolayı tedavi olamadım. Yaklaşık 1 buçuk senedir tek başıma yaşıyorum ve yardıma ihtiyacım var. Kişisel bakımlarıma arkadaşım yardımcı oluyor. Rapor parası ile geçiniyorum, iş yerim sağ olsun bana yardımcı oldu ve bu süreçte beni işten çıkarmadı. 3 bin lira gelirim var, geçimimi bu şekilde sağlıyorum” diye konuştu. “Sağlığıma kavuşmak istiyorum ama tedaviyi karşılayacak maddi gücüm yok” Engelinden dolayı sürekli olarak birisinin yardımına ihtiyacı olduğunu söyleyen Esat, tedavi olup normal hayatına dönmek istiyor. Maddi imkânsızlıktan dolayı tedavi olamadığını söyleyen Arslan, “Ayağımın iyileşmesini istiyorum, sosyal hayata dönmek istiyorum, arkadaşlarımla kafede oturmak istiyorum eskisi gibi. İnsani normlara dönmek istiyorum, sağlığımı kazanıp işime gitmek istiyorum. Sonuçta ben de bir insanım, normal insanlar gibi eğlenmek, arkadaşlarımla oturmak gibi şeyler istiyorum. Çok fazla bir şey istemiyorum. Sağ olsun bir iş adamı yardımcı oldu ve kampanya başlattı arkadaşlarıyla. Dizimdeki bağları bağladılar ama bu süreçte kas kaybım oldu. Ayağım yukarı kalkmıyor bunun tedavi olması lazım ve hepsi de maddiyata bakıyor. Kilo aldım, kalkamıyorum, eskisi gibi yürüyemiyorum, kısıtlı bir yürüme durumum var. Mart’ın 4’ünde raporum bitecek, raporum bitmeden tedavi olmak istiyorum. Benim istediğim maddi olarak yardım. Sağlığıma kavuşmak, yani ayağımın tedavi edilmesini istiyorum. Sonuçta bakıcı masrafları olacak hepsi maddiyat ve benim bunu karşılayacak bir bütçem yok” dedi. “Devlet büyüklerimizden yardım bekliyorum” Tedavisi için diğer devlet büyüklerinden yardım isteyen 26 yaşındaki Esat Arslan, şu ifadeleri kullandı: “Devlet büyüklerimden ve hayırsever insanlardan yardım bekliyorum, hayata adapte olmak istiyorum. Normal bir insan gibi ben de hayata adapte olmak istiyorum. İşime gidip, yuvamı kurup ben de normal insanlar gibi yaşamımı sürdürmek istiyorum.”