Her gün Şehitler veriyoruz. Kalabalık cenaze törenlerin de yerimizi alıyoruz.. Şehitler ölmez vatan bölünmez.
Gençlerimiz öldürülüyor.  Yerimizi alıyoruz.. Bir ölür bin diriliriz.
Kadınlar öldürülüyor  yerimizi alıyoruz kadın cinayetleri son bulsun.
Şimdi çocuklar ölüyor. Meleklerimizi kaybediyoruz. Masum koşulsuz seven meleklerimizi kaybediyoruz.
Bu durumu yaratan caniler her şeyi denediniz. Acımadı dedik şimdi daha beteri olan çocukları kaybediyoruz. Acı çocuklar olunca daha bir başka oluyor hepimizin içi başka yanıyor..
Bu halktan ne istiyorsunuz.. İstediğiniz ve tek bildiğiniz şey öldürmekse bakın başardınız…
Hiç kimse gülmüyor. Herkes acı içinde, mutsuz. Coşkusunu yitirdi artık. İnanmazsanız çıkın sokaklara sorun. Her insana tek tek sorun.  farklı bir ses duymayacaksınız. İçimiz yanıyor Mutsuzuz diyecekler.
Bizlerin belirlediği, görev verdiği herkes için yazıyorum.  Yeniden düşünün kendinizle yüzleşin bu ülke ve halklar bu durumu hak edecek ne yaptı ki bu kadar zulüm ve acılar içinde yaşatılıyor.
Dış mihrak ise kişisel beklentilerimizi bir kenara bırakıp elbirliğiyle bu haksızlığa dur diyelim. İç mihraklarsa bunları tespit edip durduralım.
 Olmazsa olmazlarımız dan yola çıkalım insan hakları hukuk ve eşit davranış  biçimlerimizi gözden geçirelim.yeniden birlik olmak için çaba sarf edelim. Bu acılara son vermek için herkesin bir arada çözüm üretmeye ihtiyacı var.
Çok iyi biliyoruz bu ülke çok değerli birleri ele geçirmek için her türlü oyunu kendine hak sayıyor ve bu güzel ülkemizden yararlanmak istiyorlar. Sürekli canımızı yakıyorlar bu duruma izin vermemek için gerekli olan tek çözüm ötekisiz fikir birliği ve birlikte mücadele etmek tek çözümdür.
ÇOCUKLAR ÖLMESİN…