Kar taneleri gibi birbirimize zarar vermeden yol alabilmek mümkün mü?(Mevlana)

Ve biz çok uzun süredir kar taneleri gibi yaşar olduk, birbirimize değmeden ayrı ayrı eriyerek…

Yere düşen her kar tanesinde hayat ne kadar temiz ve saf… Koskocaman beyaz bir örtü nasıl da örtüveriyor bütün kötülükleri bir anda…

Lapa lapa yağan kar nasıl bir hediye bizim için nasıl da aynı anda farklı yerlerde aynı şeyleri hissettiriyor hepimize…

Kalbimiz bir farklı atıyor ilk düşen karı gördüğümüzde, yüzümüzde kocaman bir gülümseme, kaç yaşında olursak olalım çocukluğumuzda ki mutluluğun tıpatıp aynısını yaşıyoruz, yağmur yağarken içeri kaçarken, kar yağarken dışarı koşuyoruz hepimiz…

İçimizde derin bir huzur, burnumuzda kar kokusu…

İşte bir anda dünya değişti sanki sihirli değnek değdi her yere, nasıl güzel, nasıl saf ve temiz…

Kar kristalleri bütün dünyayı susturdu dışarıda sessizlik çığlık atıyor, ben buradayım diye…

Ve kara ilk bastığımızda nasılda özel hissediyoruz kendimizi eriyen bir karın hayatını unutması gibi kara her basışımızda kendimizi unutuyoruz bizde… Çünkü şu an tek düşündüğümüz karda yürümek hiçbir şey düşünmeden sadece anda kalıp yürüyoruz, doğayı dinleyerek…

En delikanlı mevsim kışta yüzüme yüzümüze vuruyor yalnızlığımız, lapa lapa kar yağarken…

Her şeyden arınmış ruhumuz karla birleşiveriyor bir anda ve acıdan yanmış yüreğimiz kar tanesiyle ürperiveriyor ama hiç korkmuyoruz çünkü değdiği yerde eriyip geçeceğini biliyoruz…

Mevsimler mi heyecanlandırıyor yoksa yüreğimizin hafifliği mi? Kalp hafifse her şey hafif oluyor işte…

Uzun uzun tünellerden geçip sevdiğine kavuşturuyor bazen kar seni, kış ne kadar sert olursa olursun durdurmuyor hiçbir şey ve hiçbir zorluk korkutmuyor, bir arabanın penceresinden beyazlarla kaplanmış doğayı izleyerek heyecanla koşuyorsun sevdiğine…

 Uzun zaman geçmiş olabilir, aylar ve hatta yıllar da, bazen yeniden doğup, devam edebilmek için dinlenmek gerekir, aynı kış gibi uzun süre yok olup sonra baharlar getirebilmek için…

Yol biter ve sen kavuşursun, hiçbir şey değişmemiştir yıllar geçse de o seni aynı yerde bekler… Aynı gülümsemesiyle…