Eskişehirspor’un efsane ismi Metin Arvas, futbola başlama hikâyesini anlatarak gençlere ve yöneticilere önemli mesajlar verdi. Arvas, futbolculuk yolculuğuna Eskişehir Demirspor’da başladığını belirterek şunları söyledi: “Bizler sokak futboluyla buralara geldik, futbolcu olduk. Eskişehir Demirspor’da yetiştim. Rahmetli Doğan hocam, Saim hocam bizleri yetiştirdi. Altyapıya girebilmek için babamızın, dayımızın, amcamızın torpiliyle değil, 3-4 tane elemeyle seçildik. Hatta yırtık panter markalı ketenlerle oynayarak…”
“Biz böyle yetiştik”
Arvas, geçmişteki fedakârlıklara dikkat çekti: “Sağlıkspor’dan profesyonel oldum. Karda, kışta, çamurda, toprak sahalarda yetiştim. Ayaklarımın, kalçalarımın yanları yırtılır, tütün basar, gazete kâğıdı yapıştırırdık. Acısına uyuyamaz sabahlardık. Okula gider, öğlenden sonraları da babamın ticari taksisinde çalışırdım. Hiç bahane etmezdim. Kafam yarılır, oynardım. Omzum çıkar, kendim takar devam ederdim. Ayak parmaklarım kırık olurdu, flaster yapıştırır, ayakkabının kenarını keser oynardım.”
“Bizim zamanımızda abilik vardı”
Arvas, Sağlıkspor’daki takımdaşlık ruhunu vurguladı: “Bizlere abilik yapan Gökhan abi, Ahmet abi, Nazmi abi gibi büyüklerimiz vardı Sağlıkspor’da. Eziyet etmezlerdi, destek olurlardı. Yeri gelir ayakkabılarını, cebindeki paralarını verirlerdi. Şimdi bakıyorum, kılı dönse top oynamıyor adam. Sonra bu adamları takımda tutup kral yapıyoruz.”
“Eskişehir çocuğu kalmadı”
Arvas, günümüzde takımda yeterince Eskişehirli futbolcu olmamasını eleştirdi: “Bizlerin çok parası kaldı bu takımda, kimse icraya vermedi. Çünkü biz Eskişehir çocuğuyuz, bedavada oynadık. Hatta bize verilen arabalara bile haciz getirdiler, ağzımızı açmadık. Gelelim sonuca; şu an 26 numarayı giyecek, tekme tokat top oynayacak Eskişehir çocuğu yok takımda. Hatta eski zamanlardaki özveriyle oynayacak evlat da yok. Bu da Eskişehir’in, Eskişehir hocalarının, Eskişehir yöneticilerinin ayıbıdır.”
“Bize bu ruhu kazandıracak hocalar lazım”
Arvas, kulübün geleceği için altyapının önemine dikkat çekti: “Bana kızıyorlar ya futbolcu dövüyorum diye, ben mağlubiyeti kabullenemeyen bir yapıya sahibim. Sokakta oynasam anamı babamı tanımam maç oynarken. Bize bu ruhu kazandıracak hocalar, futbolcular, yöneticiler lazım. Sezonluk takım değil, geleceğine güvenle bakan bir altyapı kurmalıyız.”
“Tek ESES var”
Arvas, sözlerini Eskişehirspor sevgisiyle bitirdi: “Başkalarının yetiştirdiği çocukların sırtından prim yapan hocalar değil, yetiştirdiği çocuklarla övünen, onlara sahip çıkan hocalar gerekiyor. Nasıl ben rahmetli hocalarımın adını övünerek anıyorsam, bize de böyle evlatlar gerekiyor. Tek ESES var; benim hayatım, ailem ve sadece ESES’tir. Bazıları gibi lafta değil, kalbimdedir ve hep öyle kalacak.”