Emek Partisi Eskişehir İl yönetim kurulu yaptığı yazılı açıklamada, Sakarya’nın Hendek ilçesinde mevsimlik tarım işçilerini taşıyan traktörün devrilmesi sonucu 7 işçinin hayatını kaybettiğini ve 20 işçinin yaralandığı hatırlatılıp, iş cinayetlerinin sorumlusunun kim olduğu soruldu.
Yetkililere göre, traktör, kamyon gibi güvesiz taşıma araçlarıyla işçi taşımanın yasak, ancak her gün binlerce traktör, kamyon, kamyonet ile yüz binlerce tarım işçisinin tarlalara, bahçelere taşındığı vurgulanan Emek Partisi Eskişehir İl Yönetim Kurulu açıklamasında şöyle denildi:
“Biz sadece bunlardan birisi devrildiğinde, su kanalına düşüp, pek çok işçi hayatını kaybettiğinde haberdar oluyoruz. Dahası tarım işçilerinin böyle taşınarak yollara saçılarak ölmesi, yaralanması pek kanıksanmış bir olay olarak görülüyor. Eğer ‘kaza’, bir-iki işçiyle atlatılmışsa medyada haber bile olmuyor; ama ancak toplu ölüm ve yaralanmalarda haber kanallarında “sıcak gelişme “ olarak yer alıyor. Ama sadece o kadar.
Hayatını kaybeden işçilerin arkalarında bıraktıkları sevgililerden, ne zaman evlendiklerinden, kaçının yakında düğünü olacağından, arkalarında bırakılan gözü yaşlı analardan, babalardan, eşlerden çocuklardan; hayallerinden umutlarından hiç söz edilmeyecek.
Hükümet ise bu cinayeti büyük olasılıkla gündemine bile almayacak, bu cinayette, gelmiş geçmiş hükümetlerin açık suç ortaklığı sessizlikle geçiştirilecek. Sermaye partilerinin yerel uzantılarının da toprak sahibine destek vermesinde şaşırtıcı bir şey yoktur. Ancak Sendikalar da bu konuda sessiz. Bugüne kadar konfederasyonlar ve sendikalar “Onlar bizim üyemiz değil” gerekçesine sığınarak, yaşanan olayları görmezden gelmektedirler.
Türkiye bir işçi cinayetleri ülkesidir; bunu her ay yayımlanan istatistiklerde görüyoruz. Her yıl iş cinayetlerine kurban giden işçilerin sayısı yıldan yıla artmaktadır. Bu sayı son yıllarda günlük ortalama beş işçi ölümüne dayanmış bulunmaktadır.
Ama mevsimlik tarım işçileri için işçi sağlığı ve iş güvenliği koşulları, dolayısıyla ölen ve sakat kalan işçi sayısı çok daha vahim boyutlardadır. Çünkü geçici tarım işçilerinin çalışma koşullarını düzenleyen, örgütlenmelerini güvenceye alacak bir yasası yok. Her şeyi yasaya bağlamaktan bu kadar hoşlanılan bir ülkede yüz binlerce mevsimlik tarım işçisinin çalışma koşullarını düzenleyen bir yasa yok yani.”
