Çalışmak için Şanlıurfa başta olmak üzere çeşitli Doğu ve Güneydoğu illerinden Sivrihisar Biçer Mahallesine gelen mevsimlik tarım işçileri kaldıkları çadırlarda zor yaşam şartları ile mücadele ediyor.
Sivrihisar Biçer Mahallesi Muhtarı Ahmet Songur ve mahalle sakinleri tarım işçilerinin yerleştikleri yerden kaldırarak başka bir yere taşınmaya ve orada kalmaya zorlandıklarını belirten işçileri suya yakın yere yerleştiklerini mahalle halkının isteği üzerine buradan taşınmak zorunda kaldıklarını belirterek taşındıkları yerde su olmayışı kendilerini zor duruma soktuğunu, yetkililerden kendilerine yardımcı olmalarını istediler.
Bir lokma ekmek için gün doğumu ile gün batımını tarlalarda geçiren işçiler, akşamları ise elektriği ve suyu olmayan çadırlarda hayata tutunmaya çalışıyor.
Sivrihisar ilçesi Biçer Mahallesinde kalan mevsimlik işçilerin verdiği hayat mücadelesi filmlere ve romanlara konu olacak türden. Çoluk çocuk, genç, yaşlı demeden tarla işlerine giden tarım işçilerinin mesaisi sabah 07.00'da başlıyor. Tarım işçilerinin tarlada olduğu zamanlarda ise her çadırda hem nöbetçi olarak hem de aileleri akşam işten geldiklerinde yemek ve çay yapmak için bir kişi kalıyor. Tuvalet ve banyo ihtiyaçları ise derme çatma örtülerle kapatılmış tahtadan yapılan çadırlarda giderilmeye çalışılıyor. Elektriğin hiç olmadığı suyun ise bidon ile yapılan taşıma ile giderilmeye çalışıldığı çadırlarda en zor geçen vakitler ise geceleri oluyor. Tarım işçilerinin en çok şikayetçi oldukları konunun başında ise geceleri soğuktan uyuyamamak geliyor. Çadırlarda erkeklere nazaran en fazla zorluğu çekenler ise kadınlar oluyor. Çadırların yaşam yükünün büyük bir bölümünü omuzlayan kadınlar ekmek ve yemeklerini çalı çırpı ve gaz ocaklarıyla ile yaktıkları ateşlerde yaparken, yaşamın olmazsa olmazı olan suyu ise yine bidonlarda ve omuzlarında taşıyarak çadırlara ulaştırıyor. Tarım İşçileri yetkililerden kendilerine daha iyi yaşam sağlayacak yer temini istediklerini belirterek, “ Bizler işimizde gücümüzde insanlarız işim bitince köyümüze geri dönüyoruz. Ama çalışırkende biraz insanca bir yaşam hakkımızı istiyoruz” dediler.
