Gerçekten rüyada mıyım? Bu yaşadıklarımız, gördüklerimiz, hissettiklerimiz bir hayal mi?
Marketler, kasaplar, etiketler... Fiyatlar uçmuş, geçim zorlaşmış, hayat pahalılığı tavan yapmış. Ama kimse ses çıkarmıyor, sanki her şey normalmiş gibi. Adaletsizlik yok mu bu ülkede? Haksızlık hiç olmadı mı?
Bize yüzümüze baka baka yalanlar söylenmedi mi? Her gün hakaretlere maruz kalmadık mı? "Çürük", "sürtük", "nankör" denilmedi mi? Kardeşin kardeşe düşman olması için uğraşanlar olmadı mı? Birileri sefa sürsün diye, bizleri birbirimize kırdırmadılar mı?
Biz yokluk içinde kıvranırken, bizlerin oyuyla seçilenler lüks içinde yaşamadı mı? Onların karşısında el pençe durmadık mı?
Biri beni uyandırsın!
Bu bir rüya mı, kabus mu? Ben de bu ülkede her şeyin güzel olduğunu görmek, yaşamak istiyorum. Ama bakıyorum, yüzde elli mutlu mesut. Demek ki ben yanılmışım. Demek ki her şey yolunda.
Oysa ben bu insanların zor günler yaşadığı için üzülüyordum. Uyanmak istiyorum! Bu kabus bitmeli. Çünkü ben de gerçekten güzel bir ülkede yaşamak istiyorum.