Dikiş makinesi tamiratı yapan Süleyman Kartaler, hurdadan topladığı asırlık dikiş makinelerini tamir edip çalışır hale getiriyor.
Eskişehir’de yaşayan 60 yaşındaki Süleyman Kartaler, 35 yıldır dikiş makinesi tamiratı yapıyor. İşine âşık olduğunu ifade eden Kartaler, hurdacılarda gördüğü ve hoşuna giden eski makineleri toplamaya başladı. Eskiden insanlar tarafından sıklıkla kullanılan, ancak artık evlerde kendilerine yer bulamayan yüz yılı devirmiş eski döküm makineler, Kartaler’in elinde tekrar çalışır hale geliyor.
“İnsanlar eski makineleri ellerinden çıkarıyor”
Kartaler, İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine yaptığı açıklamada hurdadan topladığı dikiş makinelerini toplayarak tekrar çalıştırdığını aktardı. Yıllardır mesleğini aşkla yaptığını söyleyen Kartaler, “Tezgâhtarlıktan başladım. Tezgâhta makinelerin satışını yaparken söke taka tamir yapmayı öğrendim. Eğitimine gittim ve orada biraz daha bilgi sahibi oldum. Ben dikiş makinası tamirciliği yaptığım için hurdacılar geçerken eski ve hoşuma giden makine görünce alıyorum, tamirini yapıp müşterisini bulunca da satıyorum. 35 yıldır ben bu mesleği yaptığım için aşığım. Bu makinaları insanlar evlerinde yer olmadığı ve eski insanlar gibi dikiş yapmayı bilen olmadığı için ellerinden çıkarıyorlar. Şimdiki yeni neslin maalesef dikiş makinalarıyla alakası yok. O yüzden hurdacılara veriyorlar ve onlardan da bize düşerse tamir edip satmaya çalışıyorum. Genelde insanlar uzun süredir çalıştırmadığı için bu makinelerin yağları kurumuş ve yapışmış oluyor. Ben bu makinelerin sökülecek aksanlarını söküyorum, temizliyorum, eksik parçası varsa onları tamamlıyorum ve yağlayıp tekrardan çalışır vaziyete getiriyorum” ifadelerini kullandı.
“Yüz yılı aşkın makineleri tamir ediyorum”
Hurdadan 135 yıllık dikiş makinesi bulduğunu söyleyen Kartaler, şu an ise eski haline getirdiğini aktardı. Yeni nesil dikiş makinelerine de değinen Kartaler, konuşmasına şu sözlerle devam etti:
“Hurdada 135 yıllık eski bir makine buldum. Mekiği falan yoktu ve onu bir yerlerden temin ettim. Şu anda hazır bir şekilde elimde bulunuyor. Eski insanların kullandığı makineler bunlar. Teyzelerimizin, ninelerimizin zamanında giyecek hazır elbise yoktu. Bu yüzden hep etek, şalvar vesaire dikerlerdi. Şimdiki nesil hazır giyiniyor. Eski insanlar hep aklıma gelir böyle. Benim rahmetli annemde de vardı mesela ben küçükken kurcalardım çocukken. Annem bana, ‘Aman oğlum, makinemi bozarsın tamirci bulamam’ derdi. Şimdi ise kendim tamirciyim. Yeni nesil dikiş makineleri şimdi plastiğe döndü ama çok marifetleri var. Mesela makine nakış yapıyor, isim işliyor ve fotoğrafını çıkartıyor. Artık her şey elektroniğe döndü. Marifeti çok olunca arızası çok oluyor tabi ki de.”
