Eskişehir’de yaşayan 84 yaşındaki Kamil Köprülü’nün her gün bisikletiyle kilometrelerce yol katederek atık toplaması, bireysel bir “çalışkanlık hikâyesi” olmanın ötesinde, ülkenin derinleşen yaşlı yoksulluğunu gözler önüne seriyor. Şeker Mahallesi Çevre Yolu bölgesinde her gün mesaiye çıkan Köprülü, yol kenarlarına atılan pet şişe ve alüminyum kutuları toplayarak satarak yaşamını sürdürüyor.
Çalışarak hayatını sürdürdüğünü anlatan Köprülü, kimseye muhtaç olmamak için gününün büyük kısmını arazilerde geçiriyor. “Ben kimseden veresiye bir şey almak istemiyorum. O yüzden çalışıyorum. Para çabuk bitiyor çünkü” sözleri, özellikle ekonomik koşullar nedeniyle birçok yaşlının temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığını gösteriyor.
“Maşallah demeyin, siz de çalışın”
Yoldan geçenlerin kendisini dinç bulduğunu söyleyen Köprülü, onlara verdiği cevabı şöyle aktarıyor: “‘Maşallah iyisin’ diyorlar, ben de ‘Siz de çalışın’ diyorum.” Köprülü’nün bu sözleri, yaşlı bireylerin hâlâ çalışma hayatında yer almasının sadece bireysel bir tercih değil, zaman zaman zorunluluktan kaynaklanan bir durum olduğunu hatırlatıyor.
Ders veren bir azim, düşündüren bir tablo
Kamil Köprülü’nün çalışkanlığı kuşkusuz ilham verici. Ancak onun hikâyesi, yaşlıların daha güvenli, destekleyici ve rahat bir yaşam sürebileceği koşulların ne kadar gerekli olduğunu da gözler önüne seriyor.
