Eskiden,  evlerin en müstesna yerinde, bilhassa kullanımı anneler tarafından kısıtlandırılmış salon takımlarının en göz değmez kısmında  yer bulurdu kendine  fotoğraf albümleri. İçinde mutlu anların sayılı, özel kareleri olurdu.  Eve bir misafir geldiğinde,  o albüm bir itina ile yerinden alınır, anılar tazelenir, geçmişe keyifli bir yolculuk yapılırdı  hep  birlikte. Düğünlerden, yeni doğan çocuğun sevincinden, anne babayla, dostlarla güzel zamanlardan notlar düşülürdü o albümlere. Onlar gerçektiler...

          Ya şimdi?

          O fotoğraf albümleri, akıllı telefonların bilmem kaç GB'lık hafızalarında yerleşik artık. Ama yerlerini yadırgadıkları da aşikar... Sosyal medyaya bir an bile tereddüt edilmeden servis ediliyorlar.  Sonra da bırakın yakınları, normal hayatlarda oturup da iki kelam etmek istenmeyen binlerce insanın beğenisine sunuluyor o mış gibi hayatlar... Eskiden sadece ailemizin ve yakın bildiklerimizin görmesine izin verdiğimiz o fotoğraflar şimdi hiçbir duygusal paydaşlığı olmayan  yüzlerce binlerce insanın elindeki telefonlarda.

          Sizce de garip değil mi!

          Cevabınız hayır ise devam edin lütfen...

          Sosyal medya hesapları, kişisel gazetelerdir aslında. Eğer sizin gazetenizde sadece magazin ve arka sayfa haberleri varsa üzerinde  biraz düşünmek gerekmez mi sizce?

          Çocuğunun fotoğraflarını kendi sosyal medyasında paylaşanlar, garipsenmesi olağan durumlardan birinin daha faili olmuyor mu sizce?  Fotoğraflarını  amaçsızca paylaştığın o çocuk ileriki yaşlarında, zihni idrak etmeye başladığında,  ya size sorarsa;   ''niye benim fotoğraflarımı paylaştın , hiç tanımadığım insanlarla'' diye.

          Ne cevap vereceksiniz. Cidden merak ediyorum.

          Bir kadın eşine özel yaptığı olası özel bir akşam  yemeğini  neden sosyal medyasında herkesle paylaşır! Bir erkeğin eşine aldığı sürpriz  ve özel olması gereken  bir hediyeyi, daha eşi görmeden sosyal alemde beğeniye sunması nasıl bir telaşla açıklanabilir.  Eşler  özellerini paylaşmada  niye bu kadar ısrarlılar. Bir aileyi neredeyse tümüyle  sosyal medyada görünür kılmak  nasıl bir psikolojinin yansımasıdır! Bilmek isterdim.

          Sosyal medyada  mış-miş  üzerinden bir dünya tezahür ediliyor çoğunlukla.  Öyleymiş gibi yapmak...

          Olduğundan daha güzel,

          Olduğundan daha yakışıklı

          Oscarlık mutluluk  oyunları,

          Az önce kavga kıyamet, az sonra  ekranda mutlu  birliktelikler... .

          Ayrılıklar, boşanmalar artıyor arttıkça, lakin  sosyal medyaya bakarsanız herkes çok mutlu alabildiğince...

          İşte bu bir İLLÜZYON...