Uzun menzilli bir tepede
Sere serpe düz cephede
Ürktüm masumca hadsiz
Hunharca havaya tükürdüm
Hep biri gelir, biri gider
Doğarken güler insan
Ölürken yüzü düşer
Çıkmazlarda bir köşede
Yudumlarken son nefesimi
Çıt dedi çıkardı yerinden
Kalp ettiğinden ödün vermedi
Hep biri gelir, biri gider
Doğarken güler insan
Ölürken yüzü düşer
Mustafa Uzun (2015)
