Bilenler, işin uzmanları ”Kibele.” demişler. V eya sesli harfs,iz ”KBL,” adı verilen Ana kraliçe heykeli demişler. Dokuz memesi ile doğurganlığı temsil eden bu kybele ana kraliçe veya ana tanrıça … İnsanlığın anası kabul edilmiş. Sybil, de deniyor. Sibel de … Eva da deniliyor Havva da… Bu konu nerden aklına geldi, nereye varmak istiyorsun derseniz:
Anneler günü dolayısıyla babaannemin ve Annemin adı’nın bu ana kraliçeden geldiğini düşünerek kaleme sarıldım.
Dişi kesimin eş olmanın ardından anne olunca kişiliğinin değişimini gördüm. EVET,
Kutsallaşıyor. İnsanlığın üstünde bir kısve sahibi oluyor. Bu kalıbı maalesef tanımlamam imkansız: Bu ANALIK.
Annem aklıma geliyor ve bana aktardığı iki özelliği halen taşıdığımı görerek seviniyorum. İlki: ” Söz uçar yazı kalır.” idi on yaşından sonra defterine yazmış durmuş okuduğu gördüğü duyduğunu ve yaptığı işleri not etmiş. Sözü kesildiğini ve istediğini aldığını da yazmış mı? Bi de bahçede babamla fotoğraf çektirip koymuş sayfaların arasına ikinci bir cümlesi ilkelerimin başında yer alıyor. ” Benim oğlum yalan söylemez.” demiş beynime kazıtmış. Sık sık tekrarlardı, gerekli mi, gereksiz mi, ne kadar yeri vardı yalanın !! Bana belletti. Dolayısıyla hiç gerek görmedim doğrulardan da zarar görmedim. Hep kazandırdı anam bana.
Analar günün de yazacak tek bunu buldum. Kimse, oğlunun yalan söylemesini istemez aslında sözü neden buraya getirdim acaba bilmiyorum. Bi daha söyliyim mi? ” kimsenin annesi yalan söylemesini istemez… Hepimizin anası çocuğuna kesin inanır.
KUTSAL’dır Bütün analar. Güzel’dir hepsi istisnasız::: Ana kucağı ise rabbimin en büyük nimetidir. Var mı Ötesi?,…
