SPOR kısaca bizim Anadolu insanının anladığı dille hareket, vücudun belli akrobatik hareketleri veya koşma, terlemek için efor sarf etme metotları diyebiliriz.
Zaten bende bir Uzakdoğu sporu antrenörü olarak velilerden ilk duyduğum “hocam kendini savunmayı öğrensin, pısırık olamasın yeter” şeklinde oluyor.
Halbuki her spor dalının kırılmayı bekleyen bir REKOR u var…
Beklide sizin oğlunuz ya da kızınız bu REKOR u kıracak kapasitede ama Velilerimiz maalesef çocuklarını hedefe yönlendirmede biraz geriden seyrediyor ve çocuklarının hayatını sadece sınavlara göre organize ediyor.
Böyle olunca da Okul ön plana çıkmakta ve çocuklarımız hareketsiz ortamlara mahkum olmakta…
Bizim çocukluğumuz farklıydı. Saldım çayıra mevlam kayıra…
Her yer oyun alanı ve bu alanlarda hareket kabiliyetleri otomatik gelişen çocuklar vardı ama bu yetenekli sporcular organize olmadığından Rekora ulaşılamıyordu.
Şimdi organizasyonlar var fakat bakış açıları tam anlamı ile değişmedi…
Ya da çocuklarının nelere yetenekli olduğunu ve o yetenek gerektiren dallarda da evlatlarının hayatlarını kazanabileceklerini anlamakta zorlanıyorlar. Hatta bu çocukların bu dallarda başarılı olup profesyonel manada iş sahibi olarak görmeleri oldukça zor.
İş böyle olunca da çok yetenekli olan bir vatan evladı daha işin başında anne ve babasının SPOR a bakış açısının farklı olması nedeniyle körelip gidiyor.
Her spor dalı belli bir kurallar çerçevesinde alınan puanların birleşmesi ile gelen skor, performansın en üst seviyede gerçekleştiği sahası, hakemi ve seyircisi ile organize olan ve en sonunda rekorların kırıldığı ya da Şampiyonların belli olduğu bir hareketler bütünü diyebiliriz.
Bu pencereden bakınca SPOR gerçekten önemli… Vesselam…
