Geçtiğimiz hafta başı Çifteler ilçemizde sosyal ve kültürel çalışma ortağımız olan Çifteler Gönüllüleri Derneği Başkanı Sevgili Fatih Özdoğan aradı.
Abi sana fotoğraflar ve bir de adres gönderiyorum lütfen bir ilgilenir misin dedi.
Fatih kardeşimden gelen fotoğraflara bakınca bir insan emeğinin ve bu emeğin yerle bir olmasının her karede izdüşümünü görmenin tarifsiz acısını yaşadım.
Bir iki saat içinde sosyal çalışma yaptığımız arkadaşımla bize iletilen adres olan Mustafa Kemal Paşa Mahallesi Tüzün sokağa ulaştık.
Sokak girişinde burnumuzun direğini sızlatan acı yanık bir plastik kokusu üzerinden tam 10 gün geçmesine rağmen halen tazeliğini koruyordu.
Yanan yerin önüne vardığımızda bize ismi verilen Derya Uçak Hanım’ı bulduk.
Derya Hanım’ın yüzünde yaşadığı felaket sonrasında can yangının yanı sıra yapayalnız kalmanın kendi ifadesiyle de’’ umudumu yitirdiği andayım’’ haykırışı içimizi burkan tarifsiz bir acının bir başka fotoğrafıydı…
Konuya Derya Hanım ve onun işinden bahsederek başlamak isterim.
Derya Uçak biri üniversite’de diğeri üniversiteyi bitirmiş ve Kpss’ ye hazırlanan iki evladı olan ve Kosgeb tarafından kadın girişimcileri destekleme kapsamında kiralayarak açtığı işyerinde krediyle aldığı lazer kesim makinasıyla, organizasyon şirketlerine ürün yapan ve hediyelik eşya üreten küçük bir atölye sahibi esnaf…
İşleri kendi çapında, çarkını döndürüp giderken kaderin kötü cilvesiyle Mart ayının son haftası öğle vakti dükkanında çalışırken birden elektrik aksamından dumanlar ve alevler çıkıyor.
Tamamı hızlı yanmaya müsait hammaddelerin tutuşmasıyla ortalığı alev kaplıyor ve kendilerini dışarıya zor atıyorlar.
Tabii, hemen itfaiye müdahalesiyle yangın dükkan içindeyken söndürülüyor.
Dükkandan geriye kullanılabilecek bir vida bile kalmıyor.
Tüm teçhizatı, makinaları, hammaddeleri bir alev ile yanıp kül oluyor.
Kendi ifadesiyle plastik yalıtım kaplı iki katlı bina tutuşup yanmış olsaydı, ne olurdu durumu da göze çarpıyor.
Derya Hanım sonraki anlatımlarından da bütünlediğimde hayatı daima mücadeleyle geçmiş işleri ve yaşamı bir türlü rayına oturmamış ama bunu yaşarken güçlü olmayı öğrenmiş ve vakur duruş oluşturmuş bir kadın olarak duruyor.
Tabii felaket süreçleri ne kadar güçlü olursan ol insanı bazı durumlarda umudun bittiği duygusuna da getiriyor.
Bu Derya hanım’ın kendi ifadesi…
Yangın süreci geçince ayakta kalma yaşamın gerçekleri bir bir karşılıyor…
Kiralar, krediler, çocukların masrafları…
Bu anda pek çok da başvuru yapıyor, pek çok yer de aranıyor ama her ne hikmetse kimseden ses çıkmıyor ve kimse dönüş yapmıyor...
Hatta, Aidatını aksatmadan ödediği esnaf odası bile lütfedip problemin ne olduğunu sormuyor…
Sonrasında Çiftelerdeki arkadaşlarımıza ulaşıyor ve onlar da bizi kendisine yönlendiriyor.
Gelinen son durumda Tepebaşı Belediyesi’ne yanan işyerinin tadilatı için başvuruda bulunuluyor.
Tepebaşı Belediyesi başvurunun ertesi gün keşif yapıyor ve tadilat için gelineceği söyleniyor.
Vaziyet bugün itibarı ile tam da bu noktada ...
Dahası şimdilik yok…
Bu süreçte yerel basında çıkan bir haber benim de dikkatimi çekti.
Önce şunu belirteyim, işte olması gereken bu dediğim bir durum…
Erenköy Mahallesinde işyeri çıkan yangında kullanılamaz duruma gelen kuaför bir hemşehrimizin dükkanı Esnaf Odaları Birliği ve Bağlı olduğu oda tarafından kısa sürede yeniden yaptırılıp, teşrif edilip esnaf hemşehrimize teslim ediliyor.
İşyeri faaliyetine devam ediyor…
Gerçekten kısa sürede çözüm bulunması taktire şayan ve anlamlı…
Ama Erenköydeki esnaf hemşehrimize duyulan bu duyarlılık Mustafa Kemal Paşa Mahallemizde olan, yine birlik üyesi bir odanın kayıtlı üyesine neden gösterilmiyor…
Ben bunu gerçekten merak ediyorum.
Bunun bir açıklaması mutlaka vardır diye düşünüyorum.
Eğer açıklanmaz ise gerçekten vahim bir durum ortaya çıkıyor.
Bu andan itibaren bir hareket sürecini bekliyorum, kendilerinden.
İdrak ettiğimiz müstesna günlerde sosyal medyadan takip ettiği kadarıyla Esnaf Odaları Birliği sürekli üye odaların yönetimleriyle iftar halindeler.
Konunun hassasiyetine binaen Derya Hanım’ın yüreğinden geçenleri, içinde bulunduğu çaresizlik durumunu bildiğimden yeniden yaşamını kazanması etrafında onca sağır insan varken çocukları için umudunu kaybetmek istemeyen yaşama direngen ve tutamaklarıyla sıkıca bağlanan bir kadının en ufak ahının muhatabına vebal yükleyeceği aklıma geliyor.
Hele bir de aynı vasıfta bir mağdura el uzatıp diğerinden bihaber olmak bile üzerine çok konuşulup, düşünülecek bir konu…
Ben burada kasıt aramak istemiyorum, dikkatten kaçmış olarak yorumluyorum.
Buradan Esnaf Odaları Birliğine sesleniyorum.
Derya Hanım’ın en acil ihtiyacı olan lazer kesim makinasını temin edip üyenize teslim etmeniz…
İçinde bulunduğumuz günlerde yükselen yardımlaşma ve dayanışma duygusuyla ve üzerinizde olan sorumluluk olan’’ diyar’ ı diclenin kıyısında bir koyunu kurt kaparsa sorumluluk benimdir, düstürumdur’’ gereği…
Diyar ı Porsuğun kıyısında mağduriyeti en acısıyla yaşayan üyeniz Derya Uçağın sorumluluğu da artık sizde…
Bu konuyu olması gerektiği son noktaya kadar takip edip; her türlü enerjiyi harcayacağımı beyan edeyim.
Sizlere güzel günler diliyorum.
Eskişehir’de, Eskişehir duygusuyla ve Eskişehir duruşuyla Eskişehir’i yaşayarak kalınız.
