Gülen yüzüm...
Tebessümüm...
Her ağladığımda senin de canın yanar, bilirim. İnan elimde değil, bilirsin susmaktan korkar dilim. Sesin; günüm, güneşim...
Yanımda arkadaşım, yolumda yoldaşım.
O'nun tınısında gizlidir mutluluğum.
O'nunla içimdeki Okyanus dalgalarla coşuyor. Gelip gelip gözlerime vuruyor...
Üzülme Dildar'ım...
ONLAR GÖZYAŞI DEĞİL, SEVDAMIZ TAŞIYOR...
Hem biliyor musun sevgili, o kadar da çok sevmiyorum seni?...
Sadece kış günleri; o savuran rüzgarlar var ya, içimi titreten soğuklar, tertemiz sevdamıza benzeyen karlar, işte o zaman seviyorum seni.
Birde sonbaharda; yapraklar sararıp dökülüyor ya, hüzün kokuyor sokaklar, o zaman çok seviyorum seni.
Yazın bir ayrı yanıyor yüreğim; daha çok susuyor varlığına, terleyip suyundan vazgeçerken tenim...İşte o zaman severim seni özlemim.
Birde çiçekler açınca seviyorum seni ilkbaharda; ağacın yeşili denizin mavisi başka. Kuşlar cıvıl cıvıl getiriyor ya sesini, tatlı bir meltem nefesini...O zaman seviyorum seni.
Bir de yağmurla birlikte gelişini.
Çok değil be sevgili..
Sabah güne başlarken, gece uyumadan önce öperken seviyorum seni.
Bir bardak çayın eşliğinde, bazen de kadehimin keyfinde, sokakta yürürken ya da pazara giderken seviyorum.
Dua ederken gelip avuçlarıma oturuşunu seviyorum. Kelimelerin geldiğinde, sesin içime işlediğinde seviyorum.
Kitap okurken gelip sayfalarımın arasına durup gülüyorsun ya... Yatağıma girip uzanıyorsun, bana sarılıyorsun ya; o zaman nasıl sevmeyeyim seni.
Yemeğimin tuzunu, kahvemin kokusunu sevmeyeyim mi, işte sen O'sun sevgili...
Yine de çok sevmiyorum ki seni.
Sadece uyanıklığımdasın işte...
Hayır!.. Hiç heveslenme sevgili. Ben rüyamda da seviyorum seni.
Direnirken dünyaya, tutarken ellerimi, aşarken engelleri bir ayrı seviyorum seni.
Sen deli, ben deli. Ama hiç korkma sevgili...
Her geçen gün daha çok büyüyorsun içimde. Yani gün geçtikçe daha da az seveceğim seni... OKYANUSTAN OKYANUSA...BU GÜZEL SEVDA İÇİN...SENİ SEVİYORUM
