19 Temmuz 2021 günlerden Çarşamba aylardır beklediğimiz tatilimize çıkıyoruz yol benim için çok zor geçiyor 25 yıldır gittiğim yolda ilk defa kontrolümü kaybediyorum bir ara gözlerim kapanıyor arabayı hemen bir kenara çekiyorum,yüzümü yıkıyorum,çay ve kahve içiyorum kendime gelmek için tabii zaman alıyor bir süre durduğumuz bu mola yerinde zaman geçiriyoruz çünkü toparlanmam zaman alıyor.

 Sonra yine yola devam ediyoruz bir an önce varmak için hem kendimle hem yol ile mücadele ediyorum ve sonunda aylardır gelmeyi planladığımız evimize geliyoruz burası bizim için çok özel bir yer yılda sadece yirmi günümüzü burada geçirebiliyoruz benim ve çocuklarımın büyüdüğü benim ailemin olduğu yer,çocuklar giyinip hemen dışarı çıkıyor.Ben eşyalarımızı toparlamak için evde kalıyorum birkaç iş yaptıktan sonra yorgunluk hissediyorum yol yordu diye düşünüyorum.Yorgunluğum daha da artıyor uzanıyorum günlerce kalkacağımı bilmeden…

 Bir anda tüm vücudum ateş topuna dönüyor bedenimin her yerinden ateş fışkırıyor ama öyle böyle değil bir yandan yanıyorum bir yandan üşüyorum ve yanımda kimse yok zaten ağzımı açıp yardım isteme şansım da yok sanki üzerime etkisiz hale gelmek için ilaç sıkılmış hiçbir uzvumu kullanamıyorum ve saatlerce böyle kalıyorum bir an öleceğimi düşünüyorum çaresizliğin dibindeyim ,zaman ve mekan kavramım gidiyor bir an, bütün gücümü toparlayım kalkıyorum ve soğuk duşa giriyorum ve ağrı kesici alıyorum bu atağım biraz iyi geliyor ateşimin hafiflemesi ile uykuya dalıyorum.

 Ertesi sabah yine aynı durumdayım hiçbir uzvumu hareket etmiyor ve inanılmaz bir şekilde sırt,bel,baş ağrısı ama sırtımdaki ağrıyı ,acıyı tarif etmem imkansız sanki biri ciğerlerimi kazıyor sürekli yatıyorum ağzımdan lokma geçmiyor hastaneye gitmek istiyorum gücüm yok ve o halde ambulans çağırmak aklıma gelmiyor bilinç de pek yerinde değil acıdan bir gün daha böyle geçiyor ama ağrıdan artık duramıyorum sürekli ağlıyorum ve kendimde güç bulduğum bir an arabaya atlayıp hastaneye gidiyorum doktor üşütmüşsün diyor çok ağrım olduğu için serum takıyorlar damar yolu ile çok kuvvetli ağrı kesiciler veriyorlar bir anda kuş gibi oluyorum şükürler olsun ağrım hafifledi eve geçiyorum yaklaşık yarım saat sürüyor sonrası yine dayanılmaz ağrılar ertesi sabah küçük oğlum ağlayarak uyanıyor ateşi var ve başı ağrıyor yine koşarak hastaneye gidiyoruz doktor iki ağrı kesici verip gönderiyor küçük oğlum bir gecede iyileşiyor.Ben ise hala aynı durumdayım sırt ağrılarımdan duramıyorum üstüne baş ağrıları dayanılmaz oluyor yine hastaneye gidiyorum doktor ciğerlerime bakıyor bronşit olmuşsunuz diyor antibiyotik verip gönderiyor,ilaçları almama rağmen bir değişiklik olmuyor yine ağrı ve acı 7 .gün ve ben artık koku ve tat almıyorum koşarak hastaneye gidiyorum covid testi yaptırıyorum ve mutasyonlu virüse yakalandığımızı anlıyoruz elimize bir kutu ilaç verip gönderiyorlar ve işkence dolu günler başlıyor,sigara içmiyorum her gün spor yapıyorum beslenmeme dikkat ediyorum ama şu an sürünüyorum ağrılar hafiflemiyor ilaçların etkisiyie halüsünasyon görüyorum bu arada büyük oğlumda hasta günlerce ateşi düşmüyor ,yemek yiyemiyoruz canımız hiçbir şey istemiyor pisikolojimiz artık yok, iyi olacağımızı düşenemiyoruz bile ev çok ama sıcak nefes alamıyoruz yaşadıklarımıza inanamıyoruz vitaminler,ağrı kesiciler her gün birbirinin aynı bugün 14 gün ve ben ilk bugün iki tane ağrı kesici alıyorum kendimi iyi hissediyorum ve yeni yeni yemeye başladık bu hastalığın hiçbir şakası yok çok ama çok dikkat etmek gerekiyor aşı olmayı ertelemenin bedelini çok ama çok ağır ödüyorum şu an pisikolojim hala çok kötü kendimi ve bir çok insanı tehlikeye attım buna hakkım yoktu ve bu düşünce beni yiyip bitiriyor sanırım bu tramvayı atlatmam zaman alacak bu günleri unutmak zor olacak tabii benimle birlikte çocuklarımın da ama her şeye rağmen hayattayız şükürler olsun biz yeniden doğduk …

Sevdiklerinizi ve toplum sağlığı için lütfen aşınızı olun çünkü daha gidecek çok yolumuz var…