Yaşamsal yoğunluktan bu dünyadan göçünü bir gün sonra duydum. Yolcu edenler arasında olmayı çok isterdim. Son günlerde bana sazımı elime aldırıp barış Sevim saza küsülmez demiştin! Ne yazık ki benim için son şans olan Yılmaz Kırmızı hocadan alacağım dersler yarım kaldı. Sağlık problemlerin biter bitmez yeniden başlayacaksın merak etme derken ne kadar mesleğine hakim bir tavrınız vardı.
Eskişehir de iz bırakanlar sırasına böyle gireceğini bilmiyordum sevgili hocam .Uzun zamandır sizinle Eskişehir de iz bırakanların Röportajının Hazırlığı içindeydik. O kadar çok şey vardı ki bana anlattığınız, anlatacağınız.
Zaman zaman da kimlere sordun kimlerden cevap aldın derdin. Bende ısrarla sürpriz olsun derdim. Belki mutlu olursun. İlk Ahmet Öztürk seni yazmıştı. Diğerleri hala kayıtlı cevap verecekler. Ben onların Şimdi ne yazacaklarını heyecanla bekliyorum.
Sevgili Yılmaz Kırmızı hocam. Eskişehir’in Halk müziğine verdiğiniz emek hiç unutulmayacak. Yılmaz Büyük Erşen olmasaydı bu kitaplar bu kadar değerli olmazdı demiştiniz. O bu konuya destek verdi şimdi diğerleri de fark etti destekliyorlar demiştiniz.
Şu Sözünüzü de yazacağım.. bu Kentin Köyünün, kasabasının, Türkülerini yeniden yaşatıyoruz. Hatta bir kısmını başkaları bizim demiş. onların ellerinden alıyoruz.İspat edip yeniden Eskişehir’in arşivlerine ekliyoruz derken gururla o bilge tavrınızı koyuyordunuz.
Size verdiğim sözü yerine getireceğim İz bırakanlar projesin de yeriniz hazır ve orada uzun uzun yazacağım. Bu sürpriz gidişiniz beni de sizin gerçek dostlarınızı yaraladığı kadar yaraladı. Yolunuz ışıklarla dolsun…
