Dünya Emekçi Kadınlar Günü.. Aslında kutlanacak bir gün değil. Bu gün 8 Mart 1857’de ABD’de greve giden tekstil işçisi kadınlardan 129'unun ölümüyle sonuçlanan katliamın 159.yıl dönümü. Bir anma günü, hatırlama, hatırlatma günü. Tüketim babaları bunu bir ”kutlama” günü haline getirmeyi başarmış..

E kutlu olsun olsun da bu yedi katlı binadan aşağı düşüp, dağılmış kaburgaları ile yerde yatan birine “İyimisin ?” diye sormak gibi bir şey…
Bizim ülkemiz de kutlanacak kadınların durumu şöyle ;

Cinsiyet eşitliğinde 142 ülke arasında 125 .nci sırada..
Dört milyon kadın hiçbir sosyal güvencesi olmadan kayıtdışı çalışıyor
Ülke genelinde yaşamının herhangi bir döneminde eşi veya eski eşi tarafından fiziksel şiddete maruz bırakılan kadınların oranı %39,3’(son on iki ayda %9,9).
Yaşadıkları fiziksel şiddet sonucunda yaralanan kadınları oranı %25’.
Yaşadıkları şiddeti kimseye anlatamayan kadınların oranı %48,5’
Son on yılda 7000 den fazla kadın tecavüze uğramış,(Bilinen) Bunların %60’ı 18 yaşından küçük..Yani çocuk..”Rızası var, tam tecavüz olmamış, zaten bakire değilmiş , eski sevgilisiymiş, adam da çok saygın canım ” gerekçeleri ile sıyırmışlar..(TUİK Rakamları)

Hiç mi iyi bir şey yok.. ? Var..
Öldürülmezlerse erkeklerden daha uzun yaşıyorlar..