Son Bahar; Sonbahar yaprakları sararıp da dökülmeye başladığın da hiç kıyamam .Yerlere basmadan geçmek isterim adeta. İmkanım olsa hepsini toplayıp saklamak isterim gitmelerine engel olmak İçin .Her sonbahar da bu süreç hep böyledir .
. Son yıllar da daha başka anlamlar yüklüyorum. Dökülen yapraklara. İzliyorum kimi sonbahar başlar başlamaz hemen atıyor kendini yerlere daha sararmadan .Bazı yapraklar direniyor düşmüyor öyle direniyor ki bahar geldiğinde o yeni açan yaprakların arasında Bilge Bilge gösteriyor kendini . Kısa yaşamı öğreten haberci gibi ..bir kaç ay sonra sende benim gibi olacaksın. İnsanlar da böyle değilmi ? Kimi yaşamdan kopmazken ,kimi ise acele eder gitmek için. Aceleci gidişler çok acıtır. Tıpkı yapraklarını dökmüş dallar gibi yalnız kimsesiz korunmasız !!Çoğumuz son baharda böyle düşünürüz. Kıyamayız yapraklara . Dökülen yapraklara kıyamazken, nasıl kıyarız birbirimize . Kırıp döküp yüreklere acılar bırakırız. Hepimizin dökülüp yok olacağımızı bilerek...
